Wenn
de Vörhang open geiht, hebb´n de Jungs un Wichter van de BNB all
hast 3 Maant Probenachter sück. Dat hebb´n de meisten van jau seker
all hört, Man weiten ji uk, wa de Proben offhollenwarden? Over de
Verloop van de letzte 50 Jahr kann ick jau wall ´n bietje wat
vertellen.
Under unse Spöölbaas Jonny Okkenga harr`n wi dat Glück, in de
Grundskaule, frauger Volks-Skaule, tau üben. Mit de Leseproben
hebb`n wi meist bi Jonny un Inge in de Vörkamer an-fangen.Da sitt
man dann geselleg binander un geiht dat Rullenbauk Wort för Wort
dör.Faakers is dat Stück ja uk in ein heil ander Sprake skreven as
unse Börkumer Platt. Da komendann uk wall mal Worden in vör, de
kennen wi gar neit. Off wi weiten neit, hau de utproot warden.
Off de Text is vööl tau lang off tau langwieleg. Dann kummt gern dat
Wort „Strieken“!!Wenn de Text dann sowiet steiht, de Spöölers sück
mit hör Rulle vertruot“ makt hebb`n, geiht dat wieder mit
„Stellungsproben“. In de Skaule, „Raum 8“, tüsken Staulen un Banken
hebb`nwi so lang probt, bit de Bühnenbouwer de Kulissen in`t
Dörphotel sowiet klar harr`n, dat wi up deBühne kunnen. Nee, wat
wassen dat harde Tieden. Iiskold, `t was ja meist Winterdag.
Saal heizen?Gar neit an tau denken. Warm antrekken, lange Hinni un
Borstrokk, mitunder sogar tweij. Wull-Deeken un Bollstove, damit man
in de Pause neit verklömde. Ein heite Haundersopp worde uk wallmal
mitbrocht, off `n Flesse Rum. Grog helpt ja meisttied. Kunn uk wall
mal angahn, dat de 3.Akt wegen „Alkoholeinfluss“ gar neit mehr
klappte. – De Heizung wurde erst an de Generalprobe anmaakt.
Deilwiese mussen de Spöölers sogar noch „Kohlengeld“ mitbrengen. De
Garderobe was undern in de Keller. `n steile Trappen andale, BATZ,
mit de Kopp an de Balken, un dann mussen wi uns up ca. 10qm behelpen.
De Teppichboden hett alle Sorten Haarspray, Abschminke,Puder,Genever
u.s.w. offkregen. Ein Spööler harr meist `n Handauk dabi, hei much
neit mit deblode Fauten up de Deele stahn. An Hygiene was neit tau
denken.
Up Hüsche muss man heil under de Saal lang, un dann dör`t Lokal. De
Mannlü bleven meist futt in de Kohlenkeller.
Vandage seggen wi: „`t wassen moije Tieden!“
Anfang van de 1980er Jahren kregen wi de Möglichkeit, unse Kulissen
in de olle Jugendherbergean de Strand (vandage JUMP) uptaubouwen.
Dat was warm, da gaff dat Sanitäranlagen, wat för ein Komfort!
Tüskenin hebb’n wi uk mal in de groote Saal, vandage Palee probt. `t
was heilmoij da, bloot so ´n dicke Piehler, de stunn alltied in de
Weg.
De meisten kwammen natürlich mit Rad na de Probe, dann kunn man ja
achteran noch eben „an Land“. Off wi harr`n noch ein „kleinen
Freitag“. Da satt man na de Plicht nochgeselleg binander. De ein off
ander harr wat leckers tau eten mitbrocht, wat Gaudes tau drinken
datau, un dann mit `n Schlingerschlag na Hus – off noch wieder.
Eines Abends kregen wi unver-hofft Blitzeis. (Echt!) Erst gung dat
ja noch, man achtert MIRAMAR hett uns dat erwischt. Rumms,mit Rad an
de Grund, Lenker um de Hals, de Luftpumpe flog bold bit na de
Minigolfplatz, de Handtasken irgendwa in`t Gelände. – Glück hatt,
nümms is wat gebört. Man nu Stapp för Stapp na Hus henschliddern. De
Rest van de Mannschafft is bi TCHIBO (vandage SÜSSE BOUTIQUE) tau
liggen komen.
Eine van de Wichter was uk noch schwanger. Bit up `n paar Prellungen
un blouwe Flecken hett aber nümms wat offkregen.
Vandage seggen wi: „Gefahrlege Tieden“!!As de Jugendherberge dann na
de Reede verleggt warden is, kregen wi van Familie Bötcher uk da
Quartier. Nu mussen wi man sein, hau wi da rut kwammen. Mit de Bus
hen, mit ein Sammel-taxi taurüch. Pünktlich um 22.30 Uhr stunn de
Fahrerin in de Döör: ABFAHRT! Dat was neit daWahre. Dann doch leiwer
Fahrgemeinschaften.-Vandage seggen wi: „Strenge Tieden“!!
Siet 1999 bin`t wi in de Besitz van ein eigen Vereinsheim. Uk buten
up de Reede, man da könen wi so lang proben as wi wullen. Uns stört
geineine. Bit up „de Piehler“, de mut weg. Haarstens, wenn dat mit
de Proben losgeiht, warden Fahrgemein-schaften bildet, un bit Ende
Januar proben wi dann da buten, bit in de Kulturinsel de grooteSaal
mit Bühne freijgeben ward. Dann bin`t de Bühnenbouwer bit an de
letzte Dag vör de Up-Führung damit beschäftigt, ein moije Kulisse
för de Spöölers un för dat Puplikum tau zaubern.Dat dat gelungen is,
ward elket Jahr dör grootet Lob un Handjeklappen bestätigt,Vandage
seggen wi: „So maken wi wieder!!“
Erika Ohlsen
|